به مناسبت روز زمین پاك صفورا غله‌زاری، فعال محیط زیست غزل لطفی در هفته زمین پاك، پای صحبت صفورا غله‌زاری، فرهنگی بازنشسته كه سال‌هاست به كارهای عام‌المنفعه جهت تفكیك زباله و فروش آن برای احداث مراكز فرهنگی و كتاب‌خوانه مشغول است، می‌نشینیم و از انگیزه و پیشرفت فعالیت‌هایش می‌پرسیم تا با ارایه الگویی موفق، به همه افرادی كه می‌خواهند در این راه فعالیت كنند، كمك كنیم. به عنوان اولین سوال؛ انگیزه كارهای عامه‌المنفعه از كجا شروع شد؟ انسان تا یك اندازه با هدف بهره‌وری مالی فعالیت می‌كند. برای رفع نیازهای زندگی سقف این نیازها در انسان‌های مختلف تفاوت دارد. بعضی‌ها هرگز به این سقف نمی‌رسند و عده‌ای هم هستند كه سقف نیازهاشان خیلی بلند نیست. پس از آن یا فقط به علایق شخصی و خانوادگی می‌پردازند یا لذت زندگی را در امور عام‌المنفعه جست‌وجو می‌كنند. من احتمالا جزو این گروه هستم. خلاصه‌ای از فعالیت‌های‌تان را تشریح كنید. اعتقاد من بر این است كه برای ساختن، اول باید از خودمان آغاز كنیم و سپس در حد توان‌مان برای به بار نشستن رویاهای‌مان تلاش كنیم. رویای «شهر بی‌زباله» اگرچه آرزویی دست‌نیافتنی به نظر می‌رسد اما پای در راه نهادن و حركت به سوی ایده‌آل، بهتر از نشستن و در حسرت تحقق آرزو است. من هم فقط همین كار را كردم. از خانه خودم آغاز كردم و با استفاده از فرصت‌های ایجاد شده در جامعه گام به گام جلو رفتم. پویش درب‌های پلاستیكی ظروف با هدف كمك به نیازمندان كم‌بضاعت جسمی و خرید ویلچر كه در شهرهای كشورمان ایجاد شده بود، اولین گام اجتماعی ما بود كه با كمك مردم به ویژه دانش‌آموزان به بار نشست و همچنان ادامه دارد. دومین پویش را خودمان ایجاد كردیم. خردادسال ۹۶ گام دوم را با تفكیك كاغذ و با هدف تشكیل كتابخانه و بالا بردن نرخ مطالعه بر داشتیم. اولین یار این پویش سركار خانم سراساز، مدیر محترم دبیرستان غیر دولتی مهرگان بودند كه با در اختیار گذاشتن فضا برای انبارش كاغذهای باطله و قبول زحمت دریافت كاغذهای اهدایی مردم كمك بزرگی به این حركت محیط‌زیستی، فرهنگی نمودند. بهترین یاوران ما دانش‌آموزان و دانشجویان بودند. حجم زیادی از دفتر و كتاب‌هایی كه در پایان سال تحصیلی دور انداخته می‌شد این‌بار سرمایه ما شد. همچنین خانواده‌های كه حجم قابل‌توجهی از روزنامه، مجله یا كتاب‌های سالیان گذشته فرزندان خود را انبار كرده بودند. همه را بار عشق به فرهنگ كشور به ما سپردند. طی مدت كوتاهی اولین‌بار كاغذ باطله را با وزن یك تن روانه كارگاه بازیافت كاغذ نمودیم. اولین كتابخانه را نیز پاییز همان سال در بخش اطفال بیمارستان شهید بهشتی با اهدای صد جلد كتاب كودك افتتاح كردیم. طی یك سال و نیم موفق شدیم بیش از ۱۶ تن كاغذ باطله، با همیاری شهروندان فرهیخته جمع‌آوری و با وجه حاصل از فروش آن كاغذ‌ها، هفت كتابخانه كوچك در اماكن عمومی، برای علاقه‌مندان به كتاب ایجاد نماییم. كتابخانه‌های كوچك را با پیشنهاد دوستانی از اهالی فرهنگ به طرحی همگانی‌تر و ماندگارتر بدل كردیم؛ یك مركز پژوهشی با محوریت گیلان در ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۸ و ایام بزرگداشت مقام معلم افتخار میزبانی استاندار، فرماندار و رییس آموزش و پرورش وقت را در منزل داشتم و تنها درخواست من واگذاری مكانی مناسب برای ایجاد مركز پژوهشی و كتابخانه بود. دستاورد این دیدار واگذاری ساختمان مدرسه فاطمیه قدیم، در آذر ۱۳۹۸ بود. این مدرسه كه به علت تخریبی اعلام شدن تعطیل شده بود، برای ایجاد مركز انزلی‌پژوهی در اختیار پویش تفكیك كاغذ و تشكیل كتابخانه قرار گرفت. از آغاز سال ۱۳۹۸ تا دی‌ماه ۱۴۰۰، با وجود اپیدمی كرونا توانستیم با فروش بیش از ۲۰ تن كاغذ باطله، علاوه بر تعمیر و آماده‌سازی این مكان فرسوده، مقدار قابل توجهی كتاب با محوریت گیلان تهیه و مقدمات راه‌اندازی این مركز فرهنگی را فراهم نماییم. در تاریخ ۹ بهمن ۱۴۰۰مركز انزلی‌پژوهی كه به یاد پژوهشگر بزرگ شهرمان مرحوم عزیز طویلی نامگذاری شد با پول حاصل از فروش كاغذهای باطله و یاری علاقه‌مندان به گسترش فرهنگ از شهروندان انزلی افتتاح و آماده بهره‌برداری است. برای توسعه فعالیت‌هاتون، مهم‌ترین كمكی كه از مسوولان می‌خواهید، چیست؟ ما همان انتظاری را كه از مردم داریم از مسوولان هم داریم. اگر مسوولان هر اداره یا سازمانی تفكیك زباله از مبدا را در محل كار و زندگی خود جدی بگیرند و پویش‌هایی مثل پویش كاغذ را درست حمایت كنند و با اشكال‌تراشی‌های بیهوده از یاری ما سر باز نزنند، ما توان‌مان برای برداشتن گام‌هایی به مراتب مفیدتر بیشتر خواهد شد. البته اگر خودشان برای تجهیز این مركز و تهیه امكانات رفاهی برای گردانندگان و مردم پیشقدم بشوند ما هم سپاسگزار خواهیم بود. افرادی كه علاقه‌مند به كارهای عام‌المنفعه هستند چطور باید آغاز كنند؟ اولین كار تعریف هدف و مشورت با آگاهان و بررسی همه جوانب است. دومین اصل داشتن برنامه و تعریف مراحل كار در كوتاه‌مدت و دراز مدت. سومین مهم، داشتن صبر و حوصله است. كسی كه قصد دارد برای بر آورده شدن علایق خود حركت كند باید انتظار شنیدن انواع صحبت‌های ناخوشایند و دلسردكننده را داشته باشد ولی بدون بحث و دلخوری با آرامش كار خود را انجام دهد و بداند گذر زمان همه‌چیز را حل می‌كند. در انتها از برنامه‌های آینده‌تون بگید برای آینده این پویش كه فقط تبلیغ و تلاش برای گسترش این حركت محیط زیستی، فرهنگی لازم است، همین كاری كه الان شما دارید برای من انجام می‌دید و ان‌شاالله كه یاران سبزاندیش ما رو جلب كنه. اما گام بعدی من ان‌شاءالله اگر خدا بخواهد و بسترش فراهم بشود پسماند‌های پارچه‌ای خواهد بود. به زعم من در حال حاضر این مورد از همه بیشتر نیاز به دیده شدن دارد.
نظرات